دل ما یک دوست می خواهد تا با او درد دل کنیم، از خوبی ها و بدی های پیش آمده بگوییم، با هم بخندیم و با هم گریه کنیم
غم مان غم او باشد و شادیمان شادی او
دنبال چرا و چگونگی مسائل نباشد و کم و کاستی هایمان را مانند آرشیو خود جمع نکند تا به وقت لزوم مثل پتک بر سرمان بکوبد
دل ما یک دوست می خواهد تا زمزمه های ذهنمان را به او بگوییم، آنچه را نمی توانیم به هرکسی بگوییم و بیم آن را نداشته باشیم که روزی آنها را مثل درسی از حفظ کرده در اختیار دیگران بگذارد
دل ما یک دوست می خواهد که اگر ناخودآگاه یادمان رفت به او صبح به خیر بگوییم، خودش پیش دستی کند و ما را شرمنده سازد
دل ما دوستی می خواهد که برای با او بودن بهانه لازم نباشد، بی بهانه بشود با او بود
دل ما دوستی می خواهد که مرامش ما را بکشد
دل ما می خواهد دوستی داشته باشد که با او دو سوی ریل قطار را بگیریم و برویم، حرف بزنیم و ندانیم که چقدر رفته ایم و کجاییم
دل ما یک دوست می خواهد که حرمت نان نمک را بداند، نمک را با نمکدان قورت ندهد و تازه وجود آن را هم انکار نکند
شاید این چیزها کوچک به نظر بیاید ولی مفهوم والایی دارد
چه کنیم، شاید دل ما زیاده خواه است
لیست کل یادداشت های این وبلاگ :
